Καθώς οι πρώτες σοβαρές κυκλοφορίες του 2013 έχουν αρχίσει να απασχολούν τους βλαμμένους ψυχάκηδες ροκ μουσικοφύτουλες που αποκαλώ φίλους μου, αποφάσισα να κλείσω οριστικά το κεφάλαιο "2012" με ένα τελευταίο σχετικό post.
Σε συνέχεια λοιπόν της λίστας με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς που έφυγε, αποφάσισα να γράψω μερικές αράδες για 6 ακόμα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους άλμπουμ του 2012 που δεν είχαν μπει στη λίστα εκείνη είτε γιατί δεν τα είχα ακούσει εγκαίρως, είτε γιατί δεν τα είχα εκτιμήσει όσο έπρεπε όταν έπρεπε. Και είναι τα εξής, χωρίς αξιολογική πλέον σειρά για να μην το χέσουμε τελείως ("αυτό θα έπρεπε να μπει ανάμεσα στο Frank Ocean και στο Goat, άρα θα ήταν #16 και ίσως θα έπρεπε να βγουν από τη λίστα οι Spiders, αλλά δεν θέλω να βγάλω από τη λίστα τους Spiders οπότε τους κρατάω στο #20 και βγάζω το Author & Punisher..."):
BLACKBERRY SMOKE - The Whippoorwill
Αυτό τώρα υποτίθεται πως είναι country. Ε τότε, εμένα γιατί μου ακούγεται σαν ΡΟΚ; Έτσι, με κεφαλαία; Μην είναι τα μαλλιά; Μην είν' τα μούσια και τα χαϊμαλιά; Μην είναι οι διπλές κιθάρες και το Hammond (αχ, αυτό το Hammond!); Μην είναι το ATTITUDE; Έτσι, με κεφαλαία; Μεγάλο κόλλημα αυτός ο δίσκος. Και bonus πόντοι για το τρελό μωρό στο βίντεο, θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως το τέλειο "girl next door", αν ζούσα δίπλα στον Παράδεισο. Ή την Κόλαση.
CRAIG FINN - Clear Heart Full Eyes
Jackson was an actor; at least he was when he was well.
Stephanie was good to me, but not so much to herself.
We were holed up in a hotel room from August to November.
It was Jackson, me, and Stephanie and the rest I don't remember.
Stephanie appeared to me in the back half of the theater.
We met up with Jackson on the strand a few days later.
Pooled our funds and made a run, we were foolproof when it counted.
It was Jackson, me, and Stephanie and it didn't seem all that crowded.
Now, why you askin' about Jackson?
It was a long time ago
And nothing really happened.
Why you askin' about Jackson?
Jackson just got restless; couldn't take the lack of action.
He was sorta like a shark; just had to keep on swimmin'.
The sailors kept on coming off the boats down at the harbor.
It was difficult to stop; it was easy to get started.
Stephanie came on strong, but suddenly went weak.
She seemed a little speedy and her tongue worked at her teeth.
The sirens came behind us, it was a bit before we heard it.
It was Jackson, me, and Stephanie and for a while it felt just perfect.
Now why you askin' about Jackson?
It was a long time ago.
Nothing really happened.
Someone said he ended up in Denver.
Someone said he went to Kansas City.
Someone said he went off the deep end.
Some said he was livin' there already.
One day Jackson just didn't show up to the party.
One day Jackson just didn't show up to the party.
Stephanie was long on looks and short on mental health.
Said "Depression is an ocean, and it's prone to tides and swells.
Anxiety's persistent - it's an ambitious politician.
It keeps knocking at your door,
Until you come and let it in.
I think that Jackson let it in.
I think that Jackson let it in."
Stephanie was good to me, but not so much to herself.
We were holed up in a hotel room from August to November.
It was Jackson, me, and Stephanie and the rest I don't remember.
Stephanie appeared to me in the back half of the theater.
We met up with Jackson on the strand a few days later.
Pooled our funds and made a run, we were foolproof when it counted.
It was Jackson, me, and Stephanie and it didn't seem all that crowded.
Now, why you askin' about Jackson?
It was a long time ago
And nothing really happened.
Why you askin' about Jackson?
Jackson just got restless; couldn't take the lack of action.
He was sorta like a shark; just had to keep on swimmin'.
The sailors kept on coming off the boats down at the harbor.
It was difficult to stop; it was easy to get started.
Stephanie came on strong, but suddenly went weak.
She seemed a little speedy and her tongue worked at her teeth.
The sirens came behind us, it was a bit before we heard it.
It was Jackson, me, and Stephanie and for a while it felt just perfect.
Now why you askin' about Jackson?
It was a long time ago.
Nothing really happened.
Someone said he ended up in Denver.
Someone said he went to Kansas City.
Someone said he went off the deep end.
Some said he was livin' there already.
One day Jackson just didn't show up to the party.
One day Jackson just didn't show up to the party.
Stephanie was long on looks and short on mental health.
Said "Depression is an ocean, and it's prone to tides and swells.
Anxiety's persistent - it's an ambitious politician.
It keeps knocking at your door,
Until you come and let it in.
I think that Jackson let it in.
I think that Jackson let it in."
Περαστικά σας.
Παίρνοντας τη μουσική της Νέας Ορλεάνης και του Mardi Gras και φέρνοντάς την στον 21ο αιώνα με guest rappers, στοιχεία electronica κι έναν δολοφονικό funky ντράμερ, οι Galactic δημιούργησαν το party album της χρονιάς! Απόκριες έρχονται και καλά θα κάνετε φέτος να αφήσετε τις τετριμμένες disco μαλακίες στην άκρη, τις βαρεθήκαμε πια. Το μόνο soundtrack που χρειάζεστε για να σκίσει το πάρτυ σας είναι το "Carnivale Electricos" στο repeat.
NAPALM DEATH - Utilitarian
Έχετε δει σε κάτι ντοκιμαντέρ (ή, επειδή σας ξέρω, πιθανότερα σε κάποια ταινία Ιντιάνα Τζόουνς) πώς οι αρχαιολόγοι μπορεί να μαζεύουν από το εύρημα της ανασκαφής τους, προσεκτικά-προσεκτικά, τη σκόνη αιώνων επί ώρες με ένα μικρό πλαστικό κουταλάκι; Ε, κάπως έτσι μάζευαν οι δικοί μου τα μυαλά μου από τον τοίχο όταν άκουσα το σαρωτικό grinding death metal του "Utilitarian" για πρώτη φορά. Πόσα συγκροτήματα ξέρετε που το 15ο άλμπουμ τους να είναι ένα από τα 3 καλύτερα της καριέρας τους; Περισσότερα από 2;
Επειδή οι λίστες του teenmusicgeek θεωρούνται λειψές αν δεν περιέχουν ένα κουφό avant garde άλμπουμ που δεν έχει ακούσει κανένας άλλος, για το 2012 προτείνουμε αυτή την απρόσμενη συνεργασία ανάμεσα σε ένα Σουηδικό free jazz σχήμα και την ξεχασμένη soul τραγουδίστρια που το 1989 έκανε trip hop πριν εφευρεθεί το trip hop. Χωρίς πλάκα πάντως, αυτός ο δίσκος γαμάει.
Ντρέπομαι που το παραδέχομαι, αλλά μ' αρέσουν αυτά. Πάντα μου άρεσαν. Και Foreigner γουστάρω και τα πιο εμπορικά των Kansas και REO Speedwagon, ακόμα και 10cc, γενικά αυτές τις λαϊκές, meat & potatoes mainstream-ιές τις πάω ρε παιδί μου. Το τελευταίο πράγμα που περίμενα βεβαίως ήταν να ακούσω τελειωμένο AOR/yacht rock από μέλη των Arch Enemy και Soilwork, μια χαρά τα καταφέρνουν όμως. Βάζω το "Ιnternal Affairs" και μου 'ρχεται να φορέσω το λευκό σακάκι με σηκωμένα τα μανίκια και να οδηγήσω στην παραλιακή με το κάμπριο ανοικτό ακούγοντας Christopher Cross στη διαπασών.
No comments:
Post a Comment