Record Store Day

Θυμάσαι ρε φίλε; Τότε, στη δεκαετία του '90, που ψώνιζες δίσκους σαν τρελός; 

Στη γειτονιά σου, τη Νέα Σμύρνη, στο Record House που ακόμα εκεί είναι και στα υπόλοιπα που έχουν κλείσει, πήγαινες και χάζευες τα ράφια με τις ώρες - φοιτητής γαρ, δεν είχες και τίποτα πιο παραγωγικό να κάνεις. Ή στο κέντρο, τις καταθέσεις στο Happening και το προσκύνημα στο Βάϊο στα "Εφτάρια";

Και μετά ταξιδάκια στο εξωτερικό, Αγγλία - Ολλανδία, που γύριζες πίσω με ντάνες δίσκους και CDs, το θυμάσαι αυτό; Εκείνη την επική πρώτη σου φορά στο Λονδίνο, που ξεκινήσατε στις 11 το πρωί και ψωνίζατε non-stop μέχρι τα μεσάνυχτα που σας πέταξαν με το ζόρι έξω από το HMV του Picadilly; Μετά καθόσασταν οι τρεις σας στο σαλόνι του παιδιού που σας φιλοξενούσε και τσεκάρατε ο ένας τις αγορές του άλλου, βάζοντας εναλλάξ καινούργια albums να παίζουν μέχρι τα χαράματα ενώ ταυτόχρονα ταΐζατε το VHS player φρεσκοαγορασμένες βιντεοκασέτες με ταινίες του Herschell Gordon Lewis, με κλειστό τον ήχο...

Και το άλλο έπος; Στην Αμερική, στα μεταχειρισμενάδικα του St. Mark's Place στη Νέα Υόρκη, που έμπαινες μέσα με $30 κι έβγαινες με καμιά δεκαπενταριά CDs; Μα τι δισκάρες είχες ανακαλύψει τότε εκεί, στα αζήτητα; Από κει δεν είχες πάρει και το δεύτερο album των Baby Animals που μόλις ξέθαψες;

Θυμάσαι τον εαυτό σου παλιά, τότε που κάθε μέρα ήταν Record Store Day;