Monday, 3 July 2017

Short Attention Span Record Reviews, July 2017


ARCADEA – Arcadea
Mastodon’s Brann Dailor on drums and vocals plus two guys playing synthesizers. No guitars, no bass, yet this is METAL. Dailor goes crazy here, this is his best drum performance since “Blood Mountain”. (7)

CIRCLE – Terminal

Mad Finnish kraut-psych-heavyrockers release their 52nd (!) album and it’s a glorious mess that sounds like their previous 51 albums all played simultaneously. (8)

DANIEL O’SULLIVAN – Veld

O’Sullivan is definitely someone to follow – either with his own bands (Grumbling Fur, Mothlite) or his collaborations (SunnO))), Ulver) he always creates some otherworldly sounds. This solo album is pastoral yet abstract, experimental but pop in an Eno-y kind of way. (7)

EX EYE – Ex Eye

Avant-garde saxophonist Colin Stetson goes METAL, puts together awesome band featuring Greg Fox from Liturgy on drums, blows you away. (8)

FIVE HORSE JOHNSON – Jake Leg Boogie

As I’ve said before listening to Five Horse Johnson makes me want to give up everything, buy a blues harp, a bottle of Jack Daniels and a cheap second-hand black suit, move to the Arizona desert and start a band singing Steppenwolf, Black Oak Arkansas and Dr. Feelgood covers in the only bar within a 100-mile radius (sawdust on the floor, only draught beer, WC without any toilet paper, redneck clientele always ready for a good fight). (8)

FLOGGING MOLLY – Life Is Good

Just like their East Coast Celtic punk counterparts the Dropkick Murphys it’s impossible not to like Flogging Molly, even when they tone it down a notch. (7)

HERE LIES MAN – Here Lies Man

Marcos Garcia from Antibalas put together this band to address the question “what if Black Sabbath played afrobeat?” Judging from the results I guess the answer would be “Funkadelic”. (7)

IFRIQIYYA ELECTRIQUE – Ruwahine

Tunisian ritual music supercharged with distorted guitars and industrial noise, this is basically Sufi trance music on steroids. (8)

JESSICA HERNANDEZ & THE DELTAS – Telephone/Telefono

Hernandez, a tough broad from Detroit’s Hispanic ghetto, releases her sophomore album in two different versions, an English one and a Spanish one. A highly danceable rock/latin/soul/new wave brew featuring eclectic guest friends like Phil Durr (Big Chief, Five Horse Johnson). (7)

LEE BAINS III & THE GLORY FIRES – Youth Detention

They label themselves “pure Alabama rock ‘n’ roll”, apparently what this means is that they add the Who’s class, the Rolling Stones’ swagger and Husker Du’s sense of urgency/melody to a swampy southern rock/garage/soul brew. I’m in love. (9)

LEGENDARY SHACK SHAKERS – After You’ve Gone

J.D. Wilkes & gang return with another slice of rockabilly/southern gothic/carnival music/swamp rock madness. (7)

RADIOHEAD – Ok Computer Oknotok 1997-2017

Not a lot to be said about the anniversary reissue of what is arguably the best album since 1997, perhaps even since 1977. We just have to note that this edition includes three (good!) unreleased tracks and eight b-sides. (10)

ROCQAWALI – Sufi Spirit
Based in Denmark but with members of Pakistani and Iranian origin Rocqawali blend, well, rock and qawali (Sufi devotional music from Asia, made internationally known by the great Nusrat Fateh Ali Khan) and they’re battling it out with Ifriqyya Electrique for world music album of the month. (8)

VARIOUS ARTISTS – The Glory Days Of Aussie Pub Rock Vol. 2
Second part of an excellent compilation, a must-buy for everyone interested in Australian rock ‘n’ roll beyond AC/DC. 4 CDs, 90 tracks -  Cold Chisel, The Angels, Divinyls, Split Enz, Rose Tattoo, Baby Animals, Screaming Jets, Noiseworks, The Saints, Church, Hoodoo Gurus, Bon Scott’s Fraternity, Little River Band, Men At Work etc. etc. (8)

Saturday, 1 July 2017

It Ain't What You Do (It's How You Do It)

Τον περασμένο Απρίλιο όταν πέθανε ο J. Geils δεν έγραψα κάτι - αφενός έπηζα εκείνες τις μέρες και δεν είχα χρόνο, αφετέρου τα έχει ήδη γράψει όλα για τους J. Geils Band ο Nick Hornby στο "31 Songs", αφετρίτου με είχε κυριεύσει μια παγωμάρα γιατί η συγκεκριμένη μπάντα πάντα είχε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

Διαβάζω τώρα όμως στο περιοδικό Classic Rock συνέντευξη των Aerosmith -των Aerosmith, οι οποίοι έχουν πουλήσει πάνω από 200 εκατομμύρια δίσκους στην καριέρα τους- και ο Joe Perry αναφέρεται στους J. Geils χωρίς να ερωτηθεί όχι μία, αλλά δύο φορές: Μία για να πει ότι αποτέλεσαν την έμπνευσή του για να γίνει μουσικός όταν τους είδε live ως έφηβος, και μία για να εξηγήσει τη μακροημέρευση των Aerosmith λέγοντας "νομίζω πως, επειδή είμαστε από τη Βοστώνη, ήμασταν μονίμως στη σκιά των J. Geils κι έτσι πάντα προσπαθούσαμε να αποδείξουμε την αξία μας, και αυτό το μάθημα ζωής μας ακολουθεί ως σήμερα."


Υποψιάζομαι ότι η συνέντευξη έλαβε χώρα μερικές μέρες μετά το θάνατο του Geils και γι' αυτό οι J. Geils Band ήταν top of mind για τον Perry -67 ετών, μη ξεχνιόμαστε- αυτό όμως δε μειώνει στο ελάχιστο το γεγονός ότι επρόκειτο για μια από τις κορυφαίες μπάντες της γενιάς τους και σίγουρα η καλύτερη μπάντα που έβγαλε ποτέ η Βοστώνη.


Τι ήταν όμως αυτό που τους έκανε τόσο σπουδαίους; Οι περισσότεροι γνωρίζουν τους J. Geils Band από την εμπορική στροφή/επιτυχία του 1981 με το άλμπουμ "Freeze Frame" και το single "Centerfold", η μπάντα όμως από το 1970 ως το 1980 είχε κυκλοφορήσει άλλα 9 καυτά studio άλμπουμ καθώς και 2 από τα καλύτερα live άλμπουμ όλων των εποχών (το "Live Full House" του '72 και το "Blow Your Face Out" του '76 - αμφότερα προτείνονται ανεπιφύλακτα). Παίρνοντας τα καλύτερα στοιχεία της μαύρης μουσικής παράδοσης, τα blues, τη Motown, το doo-wop, και πασαλείβοντάς τα με δύο δάχτυλα παχιάς ροκ γλίτσας, έφτιαξαν ένα καθαρά δικό τους μουσικό χαρμάνι. Τα υλικά ήταν παλιά και δεδομένα, οι J. Geils Band στα χαρτιά δεν έκαναν κάτι καινούργιο, το έκαναν όμως με ανυπέρβλητο στυλ, ειδικά στο σανίδι όπου ήταν άρχοντες πραγματικοί, και δικαιολογημένα μετέτρεπαν άτομα όπως ο Joe Perry σε fanboys: Μόνο οι Rolling Stones μπορούσαν να κοντράρουν τους J.Geils στα 70's, και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού κανείς. Γιατί όπως έχουν πει και οι ίδιοι it ain't what you do, it's how you do it.