Saturday, 10 December 2022

20+ ΑΛΜΠΟΥΜ ΓΙΑ ΤΟ 2022

Ο COVID τελικά ήταν πολύ καλός για τις Τέχνες: Πολλή μουσική γράφτηκε το 2020 και το 2021 όταν οι δημουργοί κάθονταν στο σπίτι αδυνατώντας να περιοδεύσουν, και όλη κυκλοφόρησε φέτος – μιλάμε για έναν πραγματικό οργασμό σπουδαίων κυκλοφοριών, οι καλοί δίσκοι το 2022 ήταν τόσοι που έμειναν έξω από την εικοσάδα δυό ντάνες δίσκοι που σε περασμένες χρονιές θα ήταν μέσα άνετα.

Εύφημος μνεία λοιπόν σε metal και metal-friendly μπάντες όπως οι Alexisonfire, Slipknot, Korn, Cave In, country/southern rockers όπως ο Ray Wylie Hubbard και οι Larkin Poe, κλασικές αξίες όπως οι Calexico, Afghan Whigs, Drive-By Truckers, στο τρίτο μέρος της εξαιρετικής τριλογίας του Ezra Furman, στην καταπληκτική επιστροφή των Godfathers, στα world music κομψοτεχνήματα των Black Ox Orkestar και Souad Massi… Λυπάμαι αλλά για να χωρέσουν όλα τα σούπερ άλμπουμ της χρονιάς θα έπρεπε να δημοσιεύσουμε 50-άδα αντί για 20-άδα.

Ξέρετε τι άλλο δεν χώρεσε στη Λίστα του Music Geek; Όλοι Οι Δίσκοι Που Θα Δείτε Σε Άλλες Πιο Trendy Λίστες, Αλλά Όχι Εδώ. Για παράδειγμα, ιδού μια πιθανή ολοκληρη εικοσάδα του Pitchfork ή του Uncut, όλα έξω από τη λίστα του Music Geek:

  • BEYONCE διότι o δίσκος είναι ουσιαστικά ένα αφιέρωμα στη χορευτική μουσική και το club culture, πράγματα στα οποία είμαι αλλεργικός.
  • THE SMILE διότι μπορεί να είναι το πιο «παλιακό» Radiohead άλμπουμ εδώ και πολλά χρόνια, αλλά εμείς επιμένουμε “The Bends”/“OK Computer”.
  • BIG THIEF διότι τους μπερδεύω με τους Weather Station.
  • WEATHER STATION διότι τους μπερδεύω με τους Hurray For The Riff Raff.
  • HURRAY FOR THE RIFF RAFF διότι τους μπερδεύω με τους Big Thief.
  • KENDRICK LAMAR διότι ο δίσκος έχει κάποια αριστουργηματικά κομμάτια, αλλά έχει και αρκετό filler.
  • ROSALIA διότι δεν γουστάρω τραγουδίστριες που δεν έχουν επώνυμο – ούτε Τάμτα άκουγα ποτέ, ούτε Αρλέτα, ούτε Γλυκερία. Ούτε καν Madonna.
  • WET LEG διότι διασκέδασα, αλλά δεν πιστεύω ούτε ότι το άλμπουμ είναι εικοσάδας ούτε ότι θα έχουν διάρκεια.
  • FONTAINES D.C. διότι είμαι αυτιστικός – επειδή δεν έχω ακούσει το πρώτο και το δεύτερο άλμπουμ (από αντίδραση στο hype), αποφάσισα ότι δεν θα ακούσω ούτε το τρίτο.
  • BLACK MIDI διότι χωρίς να είναι χειρότερο από το περσινό τους άλμπουμ που είχε μπει στη Λίστα, όπως λέγαμε ο ανταγωνισμός ήταν εντονότερος φέτος.
  • DRY CLEANING διότι ενώ οι υπόλοιποι της γενιάς τους (Black Midi, Black Country New Road) εξελίσσονται, αυτοί ξανάβγαλαν τον περσινό τους δίσκο.
  • BARTEES STRANGE διότι συμπαθητικό αλλά ως εκεί.
  • MJ LENDERMAN διότι δεν μπορεί να αποφασίσει αν είναι lo-fi indie rock, alt-country, power pop, ή αθλητικός σχολιαστής.
  • ALVVAYS διότι, χωρίς να έχω ακούσει νότα, κάπου διάβασα ότι οι επιρροές τους περιλαμβάνουν Smiths, Celine Dion, Pavement και Oasis και κάπου εκεί με χάσανε.
  • SHARON VAN ETTEN διότι την έχω στην καρδιά μου, αλλά δεν πλησιάζει καν το αριστούργημα “Are We There”.
  • ARCTIC MONKEYS διότι βαρέθηκα ακούγοντάς το.
  • WEYES BLOOD διότι αυτό το soft rock α-λα Carpenters χρειάζεται περισσότερα hooks.
  • ANGEL OLSEN διότι η στροφή στην country δεν της βγήκε 100%.
  • SUDAN ARCHIVES διότι απλά δεν έτυχε να ασχοληθώ.
  • BAD BUNNY διότι σοβαρά τώρα;

Πάμε τώρα λοιπόν να δούμε και την Εικοσάδα του Music Geek για το 2022. Αν έχω καταφέρει να σας βοηθήσω να ανακαλύψετε ένα ή δύο άλμπουμ που σας ξέφυγαν και που θα σας αρέσουν, έχω πετύχει τον στόχο μου. Spread the word, share the love: 


20. DREAM WIDOW – Dream Widow / DEAD CROSS – II
 
Όπως και πέρσι κλέβω λίγο τοποθετώντας δύο άλμπουμ σε μία θέση, αλλά οι Dream Widow και οι Dead Cross έχουν πολλά κοινά:
α) Και τα δύο άλμπουμ είναι έργα ανιδιοτελούς αγάπης προς μουσικά genres ελαφρώς ξένα σε σχέση με τα day jobs των δημιουργών τους (metal από τον Dave Grohl, old-school crossover από την παρέα του Mike Patton).
β) Και τα δύο άλμπουμ θα σας κάνουν να θέλετε ΚΑΙ να αρχίσετε το slam-dancing ΚΑΙ να σκάσετε στα γέλια.
γ) Και τα δύο άλμπουμ ΓΑΜΑΝΕ.




19. BLACK COUNTRY, NEW ROAD – Ants From Up There
Κάνουν το back-to-back αφού ήταν στη Λίστα και πέρσι, με ένα δεύτερο άλμπουμ ακόμα πιο θαρραλέο, λιγότερο post-punk, περισσότερο chamber-pop. Η σοκαριστική αποχώρηση του τραγουδιστή/κιθαρίστα/βασικού συνθέτη Isaac Wood ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του “Ants From Up There” θα μπορούσε να είχε σημάνει το τέλος, οι υπόλοιποι όμως συνεχίζουν και οι ανταποκρίσεις από τις συναυλίες τους είναι διθυραμβικές. Για να δούμε αν μπορούν να σκοράρουν χατ τρικ το 2023...


18. ROB ALDRIDGE & THE PROPONENTS – Mind Over Manners
Για κωμόπολη 13,000 κατοίκων, μια χαρά τα πάει το Muscle Shoals της Alabama όσον αφορά τη μουσική, από τα 60’s μέχρι σήμερα. Από εκεί είναι οι Drive By Truckers, ο Jason Isbell, από εκεί είναι και ο Rob Aldridge που έχει δεσμούς με το συγκεκριμένο παρεάκι – o Rob Malone, lead κιθαρίστας των Proponents, έπαιζε στους DBT μέχρι το 2001 όταν και αντικαταστάθηκε από τον Isbell, ο οποίος με τη σειρά του είναι fan και βάζει τον Aldridge και τη μπάντα του συχνά-πυκνά ως support στη δική του. Οι DBT μάλιστα είναι και αρκετά καλό σημείο αναφοράς αν θέλει να προσδιορίσει κάποιος το ηχητικό στίγμα αυτού του album, παίζοντας με τις δυναμικές μεταξύ Crazy Horse-ικού κιθαριστικού χάους και αγάπης για την country και τη soul, με αποτελέσματα καλύτερα και από του φετεινού άλμπουμ των ίδιων των DBT.


17. JOHN FULLBRIGHT – The Liar
Ανερχόμενο αστέρι της Americana προ δεκαετίας και υποψήφιος τότε για Grammy με το ντεμπούτο του, ο Fullbright ποτέ δεν αισθάνθηκε άνετα με τα φώτα των προβολέων πάνω του και εξαφανίστηκε από το προσκήνιο για χρόνια προτιμώντας να παίζει σε συγκροτήματα άλλων παρά να κυκλοφορεί τη δική του μουσική. Κακώς: Η επιστροφή του με το “The Liar” είναι στιχουργικά τρυφερή, βαθιά, αστεία, και συνθετικά Α-Ψ-Ο-Γ-Η, με τραγούδια που θα ζήλευαν Τιτάνες piano men όπως ο Billy Joel, o Leon Russell, o Randy Newman, ακόμα και ο Tom Waits, αν και ο ίδιος ο Fullbright θα κοκκίνιζε από ντροπή βλέποντας το όνομα του στην ίδια παράγραφο με αυτούς. Επειδή είναι τέτοιος τύπος. 



16. SOUL GLO – Diaspora Problems
Πέρσι είχαμε τους Turnstile να εκπροσωπούν το hardcore στη Λίστα ταυτόχρονα αποδομώντας το, φέτος έχουμε τους Soul Glo – ένα συγκρότημα που βαδίζει στο περήφανο μονοπάτι που χάραξαν οι Bad Brains (και όχι μόνο λόγω χρώματος), σε ένα ξεκάθαρα πολιτικό άλμπουμ που έχει ταυτόχρονα και πολλή πλάκα, με τα υστερικά φωνητικά του Pierce Jordan να κλέβουν την παράσταση.


15. MICHAEL HEAD & THE RED ELASTIC BAND – Dear Scott
Pale Fountains δεν άκουγα – μιλάμε για το 1984 ή κάτι τέτοιο, ήμουν φουλ βλαμμένος 16-χρονος μεταλάς, η ποικιλία των ακουσμάτων μου ξεκινούσε από τους AC/DC και κατέληγε στους Manowar, και η πλούσια ορχηστρική pop του Head, με επιρροές από Love και Burt Bacharach, δεν είχε καμία ελπίδα. Δεν ήμουν ο μόνος που τον σνόμπαρε τότε: Ο Head ποτέ δεν κατάφερε να περάσει σε ευρύτερο ακροατήριο, έμπλεξε και με τα ναρκωτικά, και ουσιαστικά έμεινε όλη του τη ζωή ένας πικραμένος cult ήρωας με ελάχιστους αλλά ορκισμένους οπαδούς. Υποθέτω ότι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε και με το “Dear Scott”, τουλάχιστον όμως έχω πλέον την ωριμότητα να αναγνωρίσω έστω και με 30+ χρόνια καθυστέρηση έναν σπουδαίο συνθέτη, από τους κορυφαίους της γενιάς του, και ο ίδιος φαίνεται να έχει βρει επιτέλους εσωτερική γαλήνη. 


14. TAYLOR SWIFT – Midnights
Ξεκίνησε ως παιδί-θαύμα της country και το 2012 έκανε μία επική αλλαγή κατεύθυνσης που σύντομα την καθιέρωσε ως giga-star, status που διατηρεί ως σήμερα παρόλο που τα δύο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μέσα στην πανδημία ήταν indie folk χαμηλού προφίλ. Το “Midnights” είναι η επιστροφή της Swift στην καθαρόαιμη pop, με τη διαφορά ότι οι στίχοι της αυτή τη φορά φανερώνουν ένα πιο ώριμο, ευάλωτο πρόσωπο. Αληθινή καλλιτέχνις, ο θρόνος της Βασίλισσας της Pop της ανήκει δικαιωματικά.


13. SPIRITUALIZED – Everything Was Beautiful
Ο Jason Pierce ανήκει στη συνομοταξία των ανθρώπων-κατσαρίδων (Keith Richards, Al Jourgensen κλπ.) που θα επιβιώσουν ακόμα και μετά από πυρηνικό Αρμαγεδδώνα – ο τύπος έχει πάρει τόσα ναρκωτικά στη ζωή του που όταν τελικά πεθάνει, θα χαρίσει το σώμα του στην επιστημονική φαντασία. Και παρόλα αυτά, μπορεί ακόμα στα 56 του να δημιουργεί δισκάρες όπως το “Everything Was Beautiful”, ένα album που παντρεύει ιδανικά ετερόκλητες μεταξύ τους επιρροές (Stooges, Stones, Velvets, Beach Boys, country, gospel...) και είναι σχεδόν τόσο καλό όσο το ανυπέρβλητο αριστούργημά του, το “Ladies And Gentlemen We Are Floating In Space” του 1997.



12. WITCH FEVER – Congregation
Κορυφαίος punk δίσκος κι ένα φοβερό ντεμπούτο – για να μην παρεξηγούμαστε όμως, όταν λέμε “punk” δεν εννοούμε ούτε Kαλιφορνέζικη σχολή Epitaph, ούτε hardcore: Oι Witch Fever αντλούν τις επιρροές τους από το Grunge, το κίνημα Riot Grrrl, ακόμα και από τους Deftones, και οι στίχοι τους είναι πολλά επίπεδα πάνω και χτυπάνε πολύ βαθύτερα από την σύνηθη punk συνθηματολογία. Δηλώνω εντυπωσιασμένος.


11. YARD ACT – The Overload
Ευφυές, πολιτικοποιημένο, συχνά αστείο post-punk funk που σκιαγραφεί την κατάσταση σε μια μετα-Brexit Βρετανία, από μία μπάντα από το Leeds που οφείλει σε πρωτεργάτες όπως οι συμπολίτες τους Gang Of Four όσα και στους Sleaford Mods και τους Arctic Monkeys. Και παρεμπιπτόντως, το άλμπουμ είναι κλάσεις ανώτερο από το φετεινό Arctic Monkeys.


10. THE SADIES – Colder Streams
Οι Καναδοί Sadies αποτελούν σταθερούς επισκέπτες της Λίστας του Music Geek, κάθε φορά που βγάζουν δίσκο, και αυτό είναι ίσως το καλύτερό τους άλμπουμ. Δυστυχώς το μέλλον τους διαγράφεται αβέβαιο μετά την πρώωρη απώλεια του κιθαρίστα/τραγουδιστή Dallas Good, το υπέροχο ψυχεδελικό country rock τους όμως θα έχει πάντα μια θέση στην καρδιά μας ακόμα κι αν αυτό είναι το τέλος του δρομου.


9. RAMMSTEIN – Zeit
Ίσως το πιο καθαρόαιμα διασκεδαστικό άλμπουμ της χρονιάς: Εθιστικά beats, από hooks τούμπανο, χιουμοριστικές ανωριμότητες, όλα στο 11, είναι απλά αδύνατον να μην περάσεις καλά ακούγοντάς το κι ας μην καταλαβαίνεις γρι Γερμανικά. Χοντροκομμένο βέβαια, αλλά αν αποζητάτε λεπτότητα και φινέτσα τραβάτε να ακούσετε Sade ξέρω ‘γω, τι δουλειά έχετε με τους Rammstein;


8. THE COMET IS COMING – Hyper-Dimensional Expansion Beam
Ένας -υποτίθεται- jazz δίσκος, ο οποίος θα σας πάει πίσω στο Big Beat και τα Rave των 90’s: Χορευτικοί ρυθμοί, παχιά synths, και το τενόρο σαξόφωνο του πολυπράγμωνα Shabaka Hutchings σε ρόλο σέντερ φορ συνθέτουν ένα απολαυστικό, ξεσηκωτικό άκουσμα για περιπετειώδεις jazz-τροναύτες.


7. TITUS ANDRONICUS – The Will To Live
Αν ο Pete Townshend είχε Ph.D. στην Κοινωνιολογία και ηχογραφούσε τις ροκ όπερές του με τους Clash αντί με τους Who υποψιάζομαι ότι θα ακουγόταν ακριβώς όπως οι Titus Andronicus στο “The Will To Live”, ένα (περίπου) concept άλμπουμ γύρω από τη ζωή, το σύμπαν, και τα πάντα και μια ερωτική εξομολόγηση της μπάντας προς το classic rock. Θέλω να τους δω live σε triple bill μαζί με Hold Steady και Japandroids.



6. NINA NASTASIA – Riderless Horse
Ο δίσκος ξεκινάει με τον ήχο του φελλού από μπουκάλι κρασί που ανοίγει, για να ξετυλίξει στη συνέχεια την ιστορία μίας σχέσης σαδομαζοχιστικής (με την ψυχαναλυτική έννοια, όχι με την Pornhub έννοια). Ενδοοικογενειακή βία, κατάθλιψη, εσωτερικοί δαίμονες, αλλά και νοσταλγία για τις καλές στιγμές... Στο “Riderless Horse” η Nastasia, μόνο με τη φωνή της και μια ακουστική κιθάρα, εξηγεί γιατί έπρεπε να φύγει από αυτή τη σχέση και γιατί της πήρε 25 ολόκληρα χρόνια για να το καταφέρει (για context, ας αναφερθεί ότι την επομενη ακριβώς μέρα από την αποχώρησή της ο σύντροφός της αυτοκτόνησε). Απόλυτα ωμό και μινιμαλιστικό, αντανακλά τις σκοτεινότερες πτυχές του ανθρώπινου ψυχισμού και ταυτόχρονα αποτελεί έναν ύμνο στην επιβίωση.


5. JAKE BLOUNT – The New Faith
Ένας δίσκος από το μέλλον φτιαγμένος με υλικά του παρελθόντος. Ο Blount (εκτός από πολυοργανίστας, έχει και ακαδημαϊκή καριέρα στην ιστορία της μουσικής) συλλέγει αρχαίους gospel, blues και folk ήχους και τους επαναπροδιορίζει εντάσσοντάς τους στο πλαίσιο του αφροφουτουριστικού concept του “The New Faith”, περιγράφοντας τη ζωή μιας μικρής ομάδας Αφροαμερικανών επιζώντων της καταστροφής του πλανήτη λόγω κλιματικής αλλαγής και δίνοντάς τους νέο, συγκλονιστικό νόημα. Ένας καλλιτεχνικός θρίαμβος. 



4. ZEAL & ARDOR – Zeal & Ardor
Πιστός ακόλουθος και καλός μαθητής της εικονοκλαστικής Ελβετικής παράδοσης των Celtic Frost, ο Manuel Gagneux συνεχίζει να χτίζει μεθοδικά τη μυθολογία των Zeal & Ardor προκαλώντας τα χρηστά ήθη. Οι μεταλλάδες αντιμετωπίζουν τους Zeal & Ardor με καχυποψία, ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, και αυτό μόνο ως επιβεβαίωση του καλού γούστου όσων τους γουστάρουν μπορεί να εκληφθεί.


3. KEVIN MORBY – This Is A Photograph
Ένας εξαιρετικός δίσκος που καλύπτει όλο το μουσικό φάσμα από το indie rock στην americana, παραδίδοντας ταυτόχρονα μαθήματα για το πώς το προσωπικό γίνεται συλλογικό: Τραγουδώντας για μια παλιά φωτογραφία του πατέρα του που βρήκε, ή εξομολογούμενος τον έρωτά του στη σύντροφό του (την επίσης μουσικό Katie Crutchfield, γνωστή ως Waxahatchee), ή για τότε που πρωτοάκουσε το “Hallelujah” από τον Jeff Buckley, ο Morby αποθανατίζει στιγμές της ζωής του και τις μετατρέπει σε αληθινή τέχνη.

2. GHOST – Impera
Το gimmick του Αντί-Πάπα υπήρξε στην αρχή ένα εξαιρετικό εργαλείο μάρκετινγκ, η όλη υπόθεση όμως θα είχε ξεφουσκώσει με την άρση της ανωνυμίας αν η μουσική δεν ήταν εξαιρετική. Και ξέρετε κάτι; Η ταυτότητα του Tobias Forge ήταν έτσι κι αλλιώς το χειρότερα κρυμμένο μυστικό στο metal από την ομοφυλοφιλία του Rob Halford και μετά, και όπως ακριβώς η δημοφιλία των Judas Priest δεν επηρεάστηκε από την αποκάλυψη, κανείς δεν νοιάστηκε πραγματικά για το ποιός κρύβεται πίσω από τους Ghost – ήταν ένα παιχνίδι, είχε πλάκα, αυτό που μετράει όμως είναι τα φοβερά τραγούδια που ο Tobias εξακολουθεί να μας προσφέρει απλόχερα, παντρεύοντας ξεδιάντροπα πλέον το metal το σωστό, το αντρίκειο, με pop hooks που θα ζήλευαν οι Abba και ο Desmond Child.



1. FRANK TURNER – FTHC
Μην ψάχνεις για βαθιά μεταφορικά νοήματα στους στίχους του Frank Turner – o τύπος βασικά τραγουδά για τη ζωή του. Κόβει τα ναρκωτικά; Να ένα τραγούδι! Μετακομίζει από το Λονδίνο στην επαρχία; Τραγούδι! Διαγιγνώσκεται με αγχώδη διαταραχή; Τραγούδι! Αυτοκτονεί ο κολλητός του; Τραγούδι! Ανακαλύπτει ότι ο επί δεκαετίες χαμένος/αποξενωμένος πατέρας του είναι πλέον trans και λέγεται Μιράντα; Εεε, τραγούδι, εννοείται. Αυτή η αμεσότητα είναι που κάνει το “FTHC” να ακούγεται σα να σου ανοίγει την καρδιά του ένας καλός φίλος, υποθέτωντας βεβαίως ότι οι καλοί σου φίλοι γράφουν φανταστικά rock/folk/punk τραγούδια κι έχουν fans όπως....οι Iron Maiden;;;

 Μμμ ναι. Τι λέγαμε; Τραγουδάρες για τη ζωή του Turner που μιλάνε στην ψυχή μας, διότι μπορεί εμείς να ζούμε μια άλλη ζωή, ζητάμε όμως παρόμοια πράγματα από αυτήν και το “FTHC” ήταν φέτος το soundtrack της.


Tuesday, 6 December 2022

Short Attention Span Record Reviews, Dec 22 - Last One Before The List

BLACK OX ORKESTAR – Everything Returns
A fantastic album exploring traditional Jewish/Eastern European folk music in a post-rock context, by a band featuring a couple of Godspeed You Black Emperor/Thee Silver Mt. Zion members. (8)

THE COMET IS COMING – Hyper-Dimensional Expansion Beam

Very exciting jazz for people who don’t listen to jazz, this sounds more like Techno or Big Beat and features Shabaka Hutchings – probably the busiest/best sax guy around right now. (8)

THE COOL GREENHOUSE – Sod's Toastie

England keeps producing cool talk-sing angular post-punk bands that would probably make Mark E. Smith proud if he wasn’t such a misanthrope and a bit of a cunt, really, and these guys are among the most entertaining of the bunch. (8)

DUKE GARWOOD – Rogues Gospel

Mark Lanegan collaborator’s album will appeal to the same demographic that liked Lanegan’s work from “Blues Funeral” onwards. (7)

HAMMERS OF MISFORTUNE – Overtaker

Incorporating ex-Vektor and Sabbath Assembly members into the Hammers line-up, Cobbett this time comes up with a thrash/power/prog hybrid that will please most metalheads. (7)

ISAFJØRD – Hjartastjaki

Hailing from Iceland and sounding like a hybrid between Solstafir (with Aðalbjörn Addi Tryggvason being 50% of this band) and Sigur Ros. (7)

TOM PETTY & THE HEARTBREAKERS – Live At The Fillmore 1997

From covers of oldies from their rock ’n’ roll adolescence, to some of the band’s greatest hits reimagined, to introducing and jamming with mythical guests/heroes like Roger McGuinn and John Lee Hooker, Petty & Band were obviously having a blast on stage those evenings at the Fillmore 25 years ago, sounding like the best bar band the world has even known. (10)

THE PRESCRIPTIONS – Time Apart

Radiohead might have spent the last 20+ years deconstructing rock music, but apparently there’s still a lot of demand for what they used to do if bands like The Prescriptions try so hard to recreate “The Bends”. (7)

SILVERHEAD – More Than Your Mouth Can Hold: The Complete Recordings 1972-1974

6-CD box set containing everything (two albums, a few singles and demos, lots of bootleggy live recordings that you’ll listen to only once) ever put on tape by forgotten glam/proto-metal band whose frontman, Michael Des Barres, is better known as Pamela’s husband and the guy who replaced Robert Palmer in Power Station at Live Aid. Historically interesting (the bass player ended up in Blondie, the guitarist in Robert Plant’s band, Des Barres on McGyver), musically non-essential. (-)

JULIE TIPPETTS – Sunset Glow

Previously known as Julie Driscoll, this is her post-Brian Auger & The Trinity psychedelic masterpiece, recorded with her jazz musician husband in 1975 and now remastered. (9)

Saturday, 19 November 2022

Short Attention Span Record Reviews, Nov 22

THE LOUDER STUFF

DEAD CROSS – II

Hardcore/thrash crossover with the occasional Dead Kennedys/Cramps surf-influenced guitar riff, Mike Patton fronting, and Lombardo on drums? What’s not to like?? (8)

ENUFF Z’NUFF – Finer Than Sin

Unstoppable, they just keep releasing albums at a rate unmatched by few other bands in the 21st century, and they’re all pretty good too – this one’s no exception, featuring their trademark hard rock/power pop blend, sort of like a metal version of the Beatles. (8)

L.S. DUNES – Past Lives

Emo supergroup is a “what if early My Chemical Romance was fronted by Cedric Bixler-Zavala?” proposition. (7)

SOEN – Atlantis

Recorded live in the studio with an 8-piece orchestra and backing vocalists, these prog metallers (if "Katatonia meets Porcupine Tree" counts as prog metal, that is) offer interesting reworkings of some of their best songs, a new track, and an impressive cover of Slipknot’s “Snuff”. Good stuff. (8)

MARC URSELLI’S STEPPENDOOM – SteppenDoom

If you discovered Mongolian/Tiverian throat singing via metal and The Hu, it’s time to grow up and upgrade to Steppendoom – Urselli’s a Grammy-award winning sound engineer & producer who has worked with everyone from Elton John to John Zorn, and on this project he brings together local throat singers with metal royalty like Matt Pike, Aaron Aedy, Johannes Persson, Steve Von Till, Trey Spruance, Dave Chandler and others. (8)


THE OTHER STUFF

RICHARD DAWSON – The Ruby Cord

I love Dawson and the fact that he’s totally bonkers, one minute creating strange folk songs about jogging or whatever and the next collaborating with Finnish metal provocateurs Circle, and he has even made The List, but there’s a big hurdle to overcome with “The Ruby Cord”– the opening track is a whopping 41 minutes long and doesn’t really get to the point until the 12-minute mark. If you can get past that, and you can stand his vocals which are certainly an acquired taste, the remaining 40 minutes are highly enjoyable. (8)

PJ HARVEY – B-Sides, Demos & Rarities

6-LP or 3-CD box set is a real treasure trove for Polly’s fans, and just as enjoyable as her best studio albums. (11)

LARKIN POE – Blood Harmony

Another excellent swaggering blues-based southern rock record from the Lovell sisters. Tons of kick-ass electric guitars, and smoky vocals like Paul Rodgers after oestrogen injections. (8)

FRANZ NICOLAY – New River

Solo album by The Hold Steady’s not-so-secret weapon, “New River” occasionally sounds a lot like his main gig (“Your Ode Played By French Horns”), but for the most part it ventures into wild diversions that are all over the place but lots of fun, from the 70’s Tom Waits boho of “It’s Dawn” to the Against Me! punk strut of “First-Person Spectacular”. (8)

ONE ELEVEN HEAVY – Poolside

If you’re in the mood for some Cosmic American rock in the Little Feat/Grateful Dead tradition… (7)

CAITLIN ROSE – Cazimi

Nashville veteran does her all-country/Americana thing well, with a glossy pop sheen that’s more late 70’s Fleetwood Mac than Lucinda Williams. (7)

BRUCE SPRINGSTEEN – Only The Strong Survive

Bruce does old soul covers from the Temptations to the Commodores, arrangements remain more or less faithful to the originals. (7)

COLIN STETSON – Chimaera I

This time around he goes full-on drone and gets some REALLY spooky sounds out of his sax. I think I’ll call him SunnO))) Rollins from now on. (8)

TRAMPLED BY TURTLES – Alpenglow

Innovators within a centuries-old music genre, bluegrass (so let’s call them nu-grass), this time around they enlist Wilco’s Jeff Tweedy as producer to beef up the indie rock credentials. (7)

WEYES BLOOD – And In The Darkness, Hearts Aglow

Her voice is like chocolate sauce drizzled over choux pastry balls, her lyrics are deep, but her orchestral pop songs need a few more hooks. (7)

Sunday, 23 October 2022

Short Attention Span Record Reviews, Oct 22 Vol. III


THE LOUDER STUFF

DISTURBED – Divisive

I finally figured out what bothers me about these guys: Almost every song is the same song, especially the vocal lines on the uptempo ones. But at least it’s a good song. (7)

GOAT – Oh Death

Masked Swedes on new and exciting stoned ‘n’ fuzzy psychedelic rock adventure, female vocals still grating. (7)

THE OTOLITH – Folium Limina

Like the proverbial phoenix, The Otolith rises out of Subrosa’s ashes with a superior slab of doomy post-metal featuring, of all things metal, a twin violin attack. Awesome. (8)

SAHG – Born Demon

Shades of Sabbath (naturally) and 80’s Ozzy on a solid heavy metal album. Best of all is their cover of an old Norwegian hit, “Heksedans”, in their native tongue. (8)

SERJ TANKIAN – Perplex Cities

I won’t stop repeating this: Cut the crap and get the band back together. (7)

WITCH FEVER – Congregation

Probably the most exciting punk debut to come out of the UK in a decade. (8)


THE OTHER STUFF

ARCTIC MONKEYS – The Car

Lots of strings and pianos make this album sound much closer to his other band, The Last Shadow Puppets, or even Burt Bacharach, rather than the anthemic rock Arctic Monkeys of the first five albums. (7)

CORY BRANAN – When I Go I Ghost
A great heartland American rock ‘n’ roll record, probably Branan’s best. Buddies Brian Fallon (The Gaslight Anthem) and Jason Isbell help out. (8)

DRY CLEANING – Stumpwork

Last year’s breakout stars return with a decent follow-up sticking quite closely to the original formula – coolly and slightly annoyingly talking (not singing) over angular Pavement-style guitars and Gang Of Four English white boy funk. (7)

SOUAD MASSI – Sequana

Former frontwoman of Algerian metal band Atakor, now exiled in Paris to avoid death threats by fundamentalists, releases a fantastic album where traditional Berber music meets chanson, rock, American folk, and even bossa nova, with producer Justin Adams (guitarist in Robert Plant’s band) doing a great job. Includes a stunning Arabic version of NIN’s “Hurt”. (8)

SLOAN – Steady

It’s a glorious year for power pop. (8)

TAYLOR SWIFT – Midnights

Look, in the 20-year-old debate about rockism vs. poptimism it’s been fairly clear which side my bread is buttered on. But I do have a soft spot for Swift, and this is another wonderful Swift album. (8)

THE UNTHANKS – Sorrows Away

A beautiful British folk album by a band featuring two sisters who sound absolutely magical on vocals. (8)

VARIOUS ARTISTS – Here It Is: A Tribute to Leonard Cohen

Released on famed jazz label Blue Note, this is a very good tribute album featuring a crack band of jazz musicians with Peter Gabriel, Iggy Pop, Norah Jones, James Taylor, Sarah McLachlan, Mavis Staples and others taking turns fronting it. (8) 

Tuesday, 11 October 2022

Short Attention Span Record Reviews, Oct 22 Vol. II

THE LOUDER STUFF

BLIND ILLUSION – Wrath of the Gods

It’s sort of like Megadeth but with less annoying vocals and no born-again Christian crap. (8)

THE CULT – Under The Midnight Sun

This is not the hard rocking Cult of “Electric” and “Sonic Temple”, it’s actually closer to the post-punk goth Cult of “Love” but with extra strings, and it’s pretty good! (8)

LAMB OF GOD – Omens

This is a very good Lamb Of God album, i.e. a very good Pantera/Swedish melodeath hybrid. (8)

LITURGY – As the Blood of God Bursts the Veins of Time

Seriously fucked up music by and for seriously fucked up people. But black metal purists will hate this, again. (7)

VANILLA FUDGE – Vanilla Zeppelin

Led Zeppelin covers sounding like Deep Purple songs by a band older than both, but you can live without this. (6)


THE OTHER STUFF

2nd GRADE – Easy Listening

16 songs in 35 minutes by a band with ambitions to spearhead a power-pop revival. RIYL Big Star, Teenage Fanclub, The Posies. (8)

RYAN ADAMS – Devolver

His fourth album in 2022 (!) is given away as a free download and it’s punkier than usual. The guy’s in top songwriting form, too bad he’s still being cancelled. (8)

COURTNEY MARIE ANDREWS – Loose Future

A gorgeous album of spacious Americana by this talented singer/songwriter. (8)

BONNY LIGHT HORSEMAN – Rolling Golden Holy

Second album by indie-folk supergroup blurs the boundaries between traditional and contemporary folk music with a strong autumnal feel. (8)

JAKE BLOUNT – The New Faith

A fantastic album that’ll certainly make the year-end list a couple of months down the road – a minimalistic, Afro-futuristic concept album based on old gospel music and spirituals with a post-modern twist. I just can’t stop listening to this. (9)

JOHN FULLBRIGHT – The Liar

Fullbright’s approach to songwriting, a melting pot of country, rock, and pop, brings to mind another Oklahoman piano man, Leon Russell – when not verging into early Waits-ian whiskey-soaked territory. An all-around stellar album. (8)

RED HOT CHILI PEPPERS – Return Of The Dream Canteen

Second (extremely long) long player from the Chili Peppers in 2022, meaning they’ve released 150 minutes of new music this year. This one’s the better of the two, funkier and more fun. But if they had released just one 50-minute album featuring half the tracks from this album plus the top 3-4 tracks from “Unlimited Love”, it would’ve been a masterpiece. (8)

TITUS ANDRONICUS – The Will To Live

Working-class indie rockers forego the Clash-isms of their previous album and go full-on classic rock in a “Who meets Alice Cooper” sort of way – a few months ago this guy twitted that he was going for a Mutt Lange vibe on this album, and I suspect he was only half-joking. (8)

VARIOUS ARTISTS – Sea Songs Sessions

Some of the top names in today’s British folk music (Jon Boden, Seth Lakeman etc.) join forces on this great collection of traditional sea shanties given the contemporary treatment. (8)

Monday, 3 October 2022

Short Attention Span Record Reviews, Oct 22


THE LOUDER STUFF

BEHEMOTH – Opvs Contra Natvram

The high-quality and misspelled majestic death/black metal we’ve come to expect from Nergal and co. never disappoints. (8)

CLUTCH – Sunrise on Slaughter Beach

It’s Clutch. It’s groovy and it rocks. (8)

DROPKICK MURPHYS – This Machine Still Kills Fascists

With co-vocalist Al Barr sidelined for family reasons, the rest of the Murphys go acoustic and use unreleased Woody Guthrie lyrics for an album that sounds un-Murphys-like and very Murphys-like at the same time. (8)

FRAYLE – Skin & Sorrow

Pretty good gothic doom metal with female vocals that fortunately take a 4AD ethereal direction rather than the dreaded soprano route. (7)

GOGOL BORDELLO – Solidaritine

A new band with only Hutz and violinist Ryabtzev remaining from the classic line-up but you wouldn’t be able to tell – it’s a very energetic effort, their most punk rock record since “Gypsy Punks”. (8)

KINGS OF MERCIA – Kings Of Mercia

Following August’s A-Z album Jim Matheos also releases a non-Fates Warning melodic hard rock album with vocals by FM’s Steve Overland who brings a strong AOR flavor to the proceedings, sounding very much like Lou Gramm in places. Classy rhythm section (Joey Vera & Simon Phillips), great guitar tone, quality songwriting. (8)

THE MARS VOLTA – The Mars Volta

Does not sound like The Mars Volta at all – gone are the extreme prog-punk pyrotechnics of the past, this time around they go for Santana-influenced, almost-conventional rock. (7)

MELVINS – Bad Moon Rising

Like Forrest Gump said, Melvins albums are like a box of chocolates – you never know what you're gonna get. This one contains, among other things, a 14-minute exercise in downtuned sludge weirdness called “Mister Dog Is Totally Right”, two of their catchiest songs ever (“It Won’t Or It Might”, “Hammering”), and a guest appearance by Earth’s Dylan Carlson. (7)

SLIPKNOT – The End, So Far

Not afraid to expand their sound and experiment, this time around Slipknot often put melody above heaviness and step up as tunesmiths. It sounds nothing like Stone Sour, by the way. (8)


THE OTHER STUFF
    
AL-QASAR – Who Are We?

Paris-based band raises hell on strong debut album, with a little help from friends like Jello Biafra and Sonic Youth’s Lee Ranaldo adding oomph to Middle Eastern-flavored psychedelic rock. (8)

DR. JOHN – Things Happen That Way

New Orleans tradition meets country on the great Mac’s posthumously released farewell album. (7)

THE GODFATHERS – Alpha Beta Gamma Delta

Remember these guys? They were playing real British rock ‘n’ roll in the late 80’s when no one else was doing it. New line-up with only vocalist Peter Coyne remaining, but a surprisingly good album – looks at “Birth, School, Work, Death”, or at least “More Songs About Love & Hate”, in the eye without being embarrassed. (8)

JESCA HOOP – Order Of Romance

Hoop likes to hide her deep and eclectic musicality behind a childlike playfulness. (7)

MAKAYA McCRAVEN - In These Times

Jazz drummer/producer creates a gorgeous piece of work, going beyond “pure jazz” to incorporate all kinds of black music elements into his style. (8)

BETH ORTON – Weather Alive

The Queen Mother of what we’ve come to call “folktronica” is back with a beautiful, haunting self-produced record. (8)

SUEDE – Autofiction

I haven’t paid any attention really to these guys since Bernard Butler left the band in ’94 but this is an excellent album, more post-punk than the glam-infused Britpop I remember. (8)

Monday, 12 September 2022

Short Attention Span Record Reviews, Sep 22


THE LOUDER STUFF

FLOGGING MOLLY – Anthems

The world’s second best Celtic-punk band is back and, just like the world’s best Celtic-punk band, nowadays they increasingly sound like The Pogues. That’s a good thing, by the way. (8)

THE HU – Rumble Of Thunder

Me – What’s the name of the band playing now?
My mate – Hu.
Me – The name of the band.
My mate – Hu.
Me – The band playing now.
My mate – Hu is playing now.
Me – That’s what I asked you, who is playing now!
My mate – That’s what I said!
Me – You said who?
My mate – I sure did.
Me – So tell me the name!
My mate – Hu.
Me – The name of the band.
My mate – Hu.
Me – The band playing now!
My mate – Hu!
Me – For fuck’s sake, are you a mongol or something?
My mate – No, but they are.
Me – Who?
My mate – Yes.
Me – What do you mean Yes are mongols, they are the greatest prog band of all time! But I’m not talking about Yes, I’m talking about THIS band playing now, the metal one with the weird instruments.
My mate – Hu.
Me – Fuck it, I give up.
(7)

KING’S X – Three Sides Of One

An impressive return to form for the Beatles-infused progressive hard rock trio, especially given the 14-year hiatus and serious health problems of all members – of course they can never top “Out Of The Silent Planet”/“Gretchen Goes To Nebraska”, but then again no one can. (8)

MACHINE HEAD – Of Kingdom And Crown

I’m torn between this guy’s annoying opportunism and his ability to write a mean fucking metal song when he wants to. In any case, this is probably his best album since “The Blackening”. (8)

OZZY OSBOURNE – Patient Number 9

Tons of guests (Iommi, Jeff Beck, Eric Clapton, Zakk Wylde, Josh Homme…), and a welcome “Bark At The Moon”/“The Ultimate Sin” pop-metal vibe on most tracks. (7)


THE OTHER STUFF

THE AFGHAN WHIGS – How Do You Burn?

Their best post-reunion album, “How Do You Burn?” is a dark, energetic, eclectic piece of work that firmly establishes the Whigs within the top tier of 90’s college rock survivors. (8)

EZRA FURMAN – All Of Us Flames

The trans Bruce Springsteen is back with a new album that proves she really is The Boss. (8)

TOMMY McLAIN – I Ran Down Every Dream

Legendary swamp-pop musician from Louisiana is 82 and hasn’t released an album in 40 years, but guests like Elvis Costello, Nick Lowe, Ivan Neville, and Van Dyke Parks are helping out on this one and it’s fantastic. (8)

MUSE – Will Of The People

A hodgepodge of Gary Glitter glam, Queen pomp, metal shredding, and disco beats, extremely populist but quite fun. (7)

DANIEL ROMANO'S OUTFIT – La Luna

Canadian Americana/indie cult hero goes full-on Townshend and creates epic rock opera. Miraculously, he pulls it off. (8)

Friday, 19 August 2022

Short Attention Span Record Reviews, Aug 22


RYAN ADAMS – FM
As the title implies, his third album for 2022 is a very radio-friendly affair. There are many Ryan Adamses but this one, the mostly uptempo jangly one, is my favorite. (8)

A-Z – A-Z

Ray Alder and Mark Zonder (A-Z, get it?) team up in new group. Of course it has a strong Fates Warning flavor, of the “Parallels” progmetal/AOR type, and that’s fine. (8)

LEE BAINS & THE GLORY FIRES – Old-Time Folks

If you’re looking for the perfect cross between Lynyrd Skynyrd and The Clash, you’ve just found it! Awesome band, awesome album, produced by David Barbe (Sugar bassist and long-time Drive-By Truckers producer). (8)

BEYONCE – Renaissance

Touted as a masterclass in the history of club music and it probably is, the problem is I really fucking hate club music, and clubs. (6)

SIMON JOYNER – Songs From A Stolen Guitar

Outsider Americana singer/songwriter offers a collection of stark, dark, beautiful songs. (8)

BRANKO MATAJA – Traditional And Folk Songs Of Yugoslavia

An oddity from 1974 by Yugoslavian immigrant, re-released. Playing solo on his custom-made guitar, Mataja created some spookily gorgeous sounds. (8)

CASS McCOMBS – Heartmind

A strange album that’s hard to categorize, somewhere between Americana, psychedelia, and pop. Contrary to most albums that have their best songs at the beginning and the end, this one has its strongest material right smack in the middle. (8)

AMANDA SHIRES – Take It Like A Man

An emotionally raw, deeply personal album from Shires chronicling the ups and downs of her marriage to Jason Isbell (whose guitar playing features on several songs here), it sounds less southern rock and more Memphis soul than her previous efforts. (8)

SUN'S SIGNATURE – Sun's Signature

Cocteau Twins’ Elizabeth Fraser returns with a strong EP that’ll brings tears of joy to the eyes of 80’s/90’s 4AD fans. (8)

VARIOUS ARTISTS – Ladies Sing The Boss: The Songs of Bruce Springsteen

A collection of previously released cover versions of Bruce Springsteen songs by female artists, and sung from a female perspective. Some of them you’ve definitely heard before (e.g. Patti Smith’s “Because The Night”), some you haven’t. Features Lucy Dacus, Soccer Mommy, Cowboy Junkies, Lucinda Williams, Anna Calvi, Emmylou Harris and many others. (7)

Wednesday, 27 July 2022

Short Attention Span Record Reviews, July 22 Vol. II

BLACK MIDI – Hellfire
A riddle wrapped in a mystery inside an enigma, the third album by these weirdos is a cacophonous yet addictive mess that’ll seriously fuck with your head. (8)

IMPERIAL TRIUMPHANT – Spirit Of Ecstasy

An extreme metal/jazz hybrid that won’t sound as revolutionary as its creators think to people familiar with John Zorn’s early 90’s projects like Painkiller and Naked City. WTF Award Of The Month goes to Kenny G.’s guest spot. (7)

LIZZO – Special

An excellent feel-good party album that feels like a fresh update on the early 80’s soul-funk of Michael Jackson and the Pointer Sisters. (8)

LERA LYNN – Something More Than Love

With folk/country roots but taking a more pop-friendly direction on “Something More Than Love”, Lynn’s new album comes across like a noir Kacey Musgraves. (7)

DAVID MICHAEL MOORE – Flatboat River Witch: 1994-2015

An introduction to the work of Moore, a mad scientist-type who builds his own instruments called things like the schizoid zither and the boing box, this is a delightful compilation album that defies categorization but will appeal to fans of cool outsiders like Tom Waits, Captain Beefheart, and Dr. John. (8)

JOHN MORELAND – Birds In The Ceiling

Moreland is a competent songwriter but by infusing his Americana with elements of electronica he muddles it up a bit this time. (6)

NINA NASTASIA – Riderless Horse

This is so sad it’s like Townes Van Zandt was reincarnated into a woman whose main goal in life is to create something more suicidally depressing than Lou Reed’s “Berlin”. In other words, it’s great. (9)

OCEANS OF SLUMBER – Starlight And Ash

Progressive doom/death metal band pulls an Anathema and goes full atmospheric alternative rock with electronica flourishes and a total focus on the melodic vocals. If you ask me it’s all for the best, but for a lot of the old fans I expect it’s, well, anathema. (8)

THE SADIES – Colder Streams

Probably their swan song since Dallas Good recently passed away, also probably the best album ever by this great, underrated Canadian band which is supposedly alternative country but often sounds like the best psychedelic rock band you’ve never heard of. (8)

TY SEGALL – Hello, Hi

Garage rocker takes a back-to-basics approach this time around – lots of acoustic guitars, staying away from the “everything but the kitchen sink” production approach of recent albums like “Freedom’s Goblin”, and it works. (8)

JACK WHITE – Entering Heaven Alive

More subdued than “Fear Of The Dawn” released earlier this year but the songwriting’s actually better, this album reminds everyone that Jack White is still a rock force to be reckoned with, and will be for years to come. (8)

Sunday, 10 July 2022

Short Attention Span Record Reviews, July 22

ALEXISONFIRE – Otherness
I never really got into emo so I wasn’t into these guys when they were sort of famous 15-20 years ago and I can’t compare “Otherness” to their previous albums, but as a standalone piece of work it fucking rules: Heavy, melodic, catchy and, well, emotional. Oh, and is it just me, or anyone else thinks that “Sans Soleil” could be a Sade song? (8)

AMENRA, CAVE IN, MARISSA NADLER – Songs of Townes Van Zandt Vol. III

Vol. III? Vol. III??? Why didn’t I know about the other two??? So, on this one, each band/artist tackles three Townes songs, and it’s on Neurot Recordings. Be forewarned though, it’s sounds more like Townes than like Amenra or Cave In. (8)

ARGENT – Hold Your Head Up: The Best Of

About time people rediscover this underappreciated progressive rock band from the late 60’s/early 70’s featuring Rod Argent and Russ Ballard – sounding in places like their organ-wielding contemporaries (Procol Harum, Uriah Heep), and in others like a cross between Queen and Kansas but predating both. (8)

NICK CAVE – Seven Psalms

Seven spoken-word “prayers” with Warren Ellis providing ominous ambient sonic background. Interesting, but not a must-hear addition to the Nick Cave canon. (7)

CONJURER – Pathos

Brilliant musical magpies, Conjurer pick up whatever they like from different metal genres (doom, death, black, sludge, post-hardcore) and create something totally their own. (8)

ERIC HILTON – Lost Dialect

For the most part, sounds like demos/ideas for the next Thievery Corporation album. (6)

RANDY HOLDEN – Population III

I discovered Holden’s LOUD proto-metal electric guitar monument “Population II” years ago via Julian Cope and his fantastic record reviews and, what do you know, a sequel comes along half a century later? This one goes to (11)

TEDDY & THE ROUGH RIDERS – Teddy & The Rough Riders

Produced by Margo Price, this album by a new country-folk-rock band will bring back memories of the Flying Burrito Brothers. (7)

ANDREW WEISS & FRIENDS – Sunglass & Ash

Taking his cues from Paul McCartney, Badfinger, and Elvis Costello, Weiss offers a 24-track double album filled with little power pop gems. (8)

VARIOUS ARTISTS – Blowing Free: Underground & Progressive Sounds of 1972

I love Cherry Red box sets! This 5-hour, 4-CD collection is a rocktastic affair featuring everyone you can think of from 1972: EL&P, Atomic Rooster, Edgar Broughton Band, Barclay James Harvest, Curved Air, Rare Bird, Family, Nektar, Hawkwind, Yes, and that’s just a partial tracklisting of CD1. (9)

Tuesday, 28 June 2022

METAL!!! ΗΜΙΧΡΟΝΟ!

Kαθώς φτάσαμε στο μέσο της χρονιάς κι επειδή μπορείς να βγάλεις τον Geek από το μέταλ αλλά δεν μπορείς να βγάλεις το μέταλ από τον Geek, είπα να φτιάξω μια ενδιάμεση λιστούλα με τους 10 καλύτερους metal και metal-friendly δίσκους του 2022 μέχρι τώρα. Η παρακάτω σειρά είναι αλφαβητική (ναι, το άκουσα το Meshuggah):

CAVE IN – Heavy Pendulum
Μπάντα μοναδική, συνδυάζει τη hardcore βαρβαρότητα που χαρακτηρίζει το ευρύτερο παρεάκι τους (Converge κλπ.) με μία γνήσια αγάπη για πιο «κουλτουριάρικα» ακούσματα (Rush, Radiohead) σε ένα άλμπουμ που κανείς δεν περίμενε μετά το θάνατο του Caleb Scofield, ίσως το καλύτερό τους από την εποχή του μνημειώδους “Jupiter”.

DEATHSPELL OMEGA – The Long Defeat
Παρόλο που είμαι πλέον πολύ μακριά από τη «σκηνή» για να παρακολουθώ εξελίξεις, συζητήσεις, κόντρες, θεωρίες κλπ., γνωρίζω ότι οι απόψεις διίστανται γύρω από τις πολιτικές πεποιθήσεις των Deathspell Omega και ότι το νέο τους άλμπουμ δίχασε μουσικά. Προσωπικά πάντως είμαι πεπεισμένος ότι το συγκρότημα δεν αποτελεί όχημα έκφρασης ακραίων πολιτικών θέσεων, και ότι το νέο τους άλμπουμ είναι με διαφορά ο καλύτερος black metal δίσκος του πρώτου εξαμήνου του ‘22.

DREAM WIDOW – Dream Widow
Το νέο metal project του Dave Grohl έχει περισσότερη πλάκα από τους Probot αλλά είναι εξίσου πορωτικό, και σε καμία περίπτωση δεν είναι παρωδία – αν δεν έχεις ψυχή και αυτιά αληθινού μεταλλά, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να παίξεις έτσι. Και καθώς ο Grohl είναι καλύτερος συνθέτης και πιο ευφυής άνθρωπος από το 99% των «true» μέταλ μουσικών, το άλμπουμ χτυπάει λίστα.

GHOST – Impera
Και τώρα θα απαντήσουμε επιτέλους οριστικά στο αιώνιο ερώτημα: Είναι ή δεν είναι μέταλ οι Ghost;












Στα παπάρια μας, ο δίσκος γαμάει.

HELLACOPTERS – Eyes Of Oblivion
Οι Hellacopters είναι η «διανοούμενη» μπάντα του Nicke: Οι επιρροές τους είναι το Detroit hard rock των MC5 και του Alice Cooper, η αλήτικη ποίηση του Phil Lynott, οι Damned, οι Radio Birdman, πράγματα δηλαδή που συνήθως αποτελούν τα σκληρότερα ακούσματα όσων δεν ακούνε μέταλ. Επειδή όμως ο ίδιος και οι φίλοι του προέρχοναι από τη πιο βρωμερή γωνία των σπλάχνων του metal, κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει τα μεταλλικά τους διαπιστευτήρια – σε αντίθεση με τις περισσότερες μπάντες αυτής της λίστας, τώρα που το σκέφτομαι.

KORN – Requiem
Μου πήρε σχεδόν 30 χρόνια αλλά είμαι πλέον αρκετά ακομπλεξάριστος ώστε να παραδεχθώ ότι οι Korn είναι καλή, και κυρίως σημαντική, μπάντα. Βασικά πήραν 3 δίσκους του 1992 (“Angel Dust”, “Meantime”, “A Vulgar Display Of Power”) και σα νέοι Δρ. Φρανκενστάιν έκοψαν/έραψαν ένα τέρας απόλυτα δικό τους δημιουργώντας ολόκληρη σχολή. Το “Requiem” μένει πιστό στην παραπάνω φόρμουλα και εξακολουθεί να ακούγεται φρέσκο τρεις δεκαετίες αργότερα – πόσοι άλλοι μπορούν να παινευτούν για κάτι αντίστοιχο;

RAMMSTEIN – Zeit
Οι Γερμανοί προβοκάτορες επέστρεψαν με ένα άλμπουμ επικά γκροτέσκο, γκροτέσκα επικό, και τόσο τούμπανο από χιτ-άρες όσο οι κυρίες στο βίντεο του “Dicke Titten”. Ίσως είναι καλύτερα πάντως που το 99% των οπαδών τους δεν καταλαβαίνει γρι από τους στίχους τους, οι οποίοι έχουν συνήθως πολύ περισσότερο βάθος από όσο θα περίμενε κανείς βασιζόμενος στους βλαμμένους και τρομερά πιασάρικους ινταστριαλοντισκομέταλ ρυθμούς τους.

SOUL GLO – Diaspora Problems
Είμαι αναγκασμένος να τους συγκρίνω με τους Bad Brains, όχι όμως επειδή είναι (κατά κύριο λόγο) μαύροι και πολιτικοποιημένοι αλλά επειδή παίρνουν το hardcore punk και του αλλάζουν τα φώτα με επιρροές από άλλα μουσικά ιδιώματα, πετώντας ταυτόχρονα τη σοβαροφάνεια του ιδιώματος στα σκουπίδια με το σουρεαλιστικό τους χιούμορ. Όσο για τις φωνητικές ερμηνείες του Pierce Jordan, ο τύπος απλά δεν παίζεται. 

VEIN.FM – This World Is Going To Ruin You
Αν οι Slipknot είχαν ξεπηδήσει από τη hardcore σκηνή και όχι από death metal ρίζες, πιθανότατα θα ακούγονταν σαν τους Vein.fm σε αυτό, το δεύτερο άλμπουμ τους. Έχει την ίδια ένταση, όλα στο κόκκινο, και είναι εξίσου τρομακτικό με το “Iowa”, δίνοντας σου την εντύπωση πως έχυσαν (κυριολεκτικό, όχι μεταφορικό) αίμα στην ηχογράφησή του. Κάποιοι παίζουν πιο γρήγορα, κάποιοι πιο χαμηλοκουρδισμένα, κάποιοι με πιο δύσκολες αλλαγές τέμπο ή με πιο πολλές τσιρίδες, αλλά όσον αφορά την ψυχή ΑΥΤΟ είναι το πιο ακραίο άλμπουμ της χρονιάς μέχρι στιγμής.

ZEAL & ARDOR – Zeal & Ardor
Κι ενώ στις ΗΠΑ διαφαίνεται πλέον η ολοκληρωτική Trump-ική επικράτηση των δυνάμεων του SCOTUS επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Αμερικανοελβετός Manuel Gagneux συνεχίζει να χτίζει τη μυθολογία των Zeal & Ardor γύρω από μία εναλλακτική πραγματικότητα όπου οι σκλάβοι στην Αμερική του 19ου αιώνα αγκαλιάζουν τον Σατανά αντί για τον Ιησού, παντρεύοντας το black metal με την Αφροαμερικανική μουσική παράδοση – ένα gimmick που αρκούσε για να μας τραβήξει την προσοχή πίσω στο 2016, αλλά θα είχε ξεφτίσει στον τρίτο δίσκο αν τα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ δεν ήταν τόσο γαμηστερά.

Saturday, 25 June 2022

Short Attention Span Record Reviews, June 2022 Vol. II

DAN REED NETWORK – Let’s Hear It For The King
Reed’s white-boy funk rock (Bon Jovi meets Prince?) gave us a couple of solid albums back in the day, but three decades later it sounds a bit dated. (6)

THE DREAM SYNDICATE – Ultraviolet Battle Hymns And True Confessions

I love these guys, especially when they go into a hypnotic Velvets/kraut groove like they do quite often on this album. (8)

MICHAEL FRANTI & SPEARHEAD – Follow Your Heart

I loved the Beatnigs (late 80’s) and the Disposable Heroes Of Hiphoprisy (early 90’s) and the first Spearhead album (mid 90’s) so much when they came out that, decades later, I still loyally check out every Franti release, but this pop-soul-EDM light stuff he’s doing nowadays doesn’t do much for me, unfortunately. (6)

S.G. GOODMAN – Teeth Marks

Kentuckian artist goes beyond country ballads and incorporates grungy rock elements in her sound, resulting in one of this month’s more exciting releases. (8)

MJ LENDERMAN – Boat Songs

It starts off with the best Weezer song in decades and continues with a decent southern rock ditty, the third track is alt-country, the fourth is in Dinosaur Jr. territory, and so it goes. (7)

NOVA TWINS – Supernova

Lots of hype around this one, mainly from UK-based publications who are always thirsty for something homegrown that’s newsworthy, but the truth is they’re not the new RATM, or the new Clash, or the new Prodigy, or the new anything significant, they’re just loud and look good and got some promising hooks and apparently that’s enough nowadays. Go ahead, call me a boomer. (7)

GREG PUCIATO – Mirrorcell

Ex-Dillinger Escape Planner shows off his diversity, moving with ease between Ozzy-esque mid-tempo rockers, Soundgarden time signatures, Massachusetts post-hardcore sludge, and electrogoth atmospherics. (7)

PORCUPINE TREE – Closure/Continuation

Prog-rock giants return after a 12-year hiatus with a slightly underwhelming effort – the long songs tick all the prog boxes, but they're somewhat lacking in the hooks department which is what made Porcupine Tree so great back in the 90’s and 00’s. (7)

RUBBER OH – Strange Craft

Pigs X7 guitarist in space rock experiment and I’m tempted to say “PIGS… IN… SPACE!!!” here, but really it sounds nothing like his day job, it’s more like Spiritualized jamming with XTC which is sort of awesome. (8)

JOAN SHELLEY – The Spur

Much revered folkie releases acoustic album of songs written during COVID lockdown on a farm with a baby on the way, performed with her husband on guitar. Some will find all this bucolically romantic and beautiful, others will cut off their ears with a rusty nail clipper out of sheer boredom. (7)

BARTEES STRANGE – Farm to Table

This is a nice record. “Nice” is the strongest word I can come up with to describe this indie rock/r&b hybrid, but that’s maybe because I’m 25 years older than your average music journalist who worships this. (7)

 

P.S. Stay tuned. Since we're halfway through the year I'm hoping to put together a special "halftime report" within the next few days, so check for updates.

Saturday, 4 June 2022

Short Attention Span Record Reviews, June 2022


ANDREW BIRD – Inside Problems

A true artist defying categorization, multi-instrumentalist and renaissance man Bird jumps from chamber pop to jazz rock to indie with ease, sometimes within the same song. (8)

THE BLACK CROWES – 1972

A covers EP to test out the new line-up before the tour. Obviously all songs are from 1972 (Stones, Bolan, Rod Stewart, Little Feat, Bowie, and a fantastic version of The Temptations’ “Papa Was A Rolling Stone”) and fit the Crowes template well. (8)

CAVE IN – Heavy Pendulum

Recruiting Converge’s Nate Newton as the late Caleb Scofield’s replacement, Cave In release what is probably their finest work since 2000’s “Jupiter” – a beast of an album where fierce metal riffage meets prog atmospherics that wouldn’t be out of place on a Radiohead tribute recorded by Rush. (8)

CURRENT 93 – If A City Is Set Upon A Hill

I don’t have anything against post-industrial goth neofolk or whatever you call this kind of thing but I can’t stand this guy’s croaking voice, it doesn’t help control my overwhelming urge to suckerpunch any religious mystic I come across. (5)

DRIVE-BY TRUCKERS – Welcome 2 Club XIII

More personal and less political than their previous three albums, this is another excellent effort from DBT who still sound their best when they’re trying to emulate a southern rock version of Neil Young & Crazy Horse. Despite being a Hood fan, I have to admit that this time around it’s Cooley’s songs that steal the show. (8)

FANTASTIC NEGRITO – White Jesus Black Problems

Award-winning blues artist releases concept album that includes very little blues, based on his family history. There’s funk, rock, and lots of experimentation here and it’s probably his best, certainly his most intriguing, work to date. (8)

CRAIG FINN – A Legacy Of Rentals

The Hold Steady frontman’s latest solo album shifts the sonic palette by adding a rich string section on several tracks, but once again the key element on this collection of songs is Finn’s superb storytelling and his ability to create fully formed characters within the format of a 4-minute song – and if you’ve ever fucked up in your life, you can’t help loving Finn’s losers and outcasts. (8)

MINA GAJIC & ZACHARY CARRETTIN – Confluence: Balkan Dances & Tango Nuevo

Married classical musician couple (Serbian pianist, American violinist/violist with Latin roots) brings together Marko Tajčević’s “Seven Balkan Dances” with Ray Granlund’s modern tango with extraordinary results. (8)

SASS JORDAN – Bitches Blues

Sexagenarian Canadian hard rocker (and first employer, back in the 90’s, of an unknown 22-year-old drummer called Taylor Hawkins) explores her blues side with a mix of covers and originals on this enjoyable album. (7)

NITTY GRITTY DIRT BAND – Dirt Does Dylan

You simply can’t go wrong with a Bob Dylan tribute – the songs are so amazing that you just can’t ruin them even if you try, and his voice on the originals is so annoying that you’re probably going to sing them better than him anyway. But NGDB do a solid job, especially on their epic versions of “The Times They Are A-Changin’” (featuring special guests Jason Isbell, Rosanne Cash, Steve Earle and the War & Treaty) and “I Shall Be Released” (featuring special guests Larkin Poe). (8)

ANGEL OLSEN – Big Time

It’s unfair to compare Olsen to her peers, but this really sounds like a hybrid of Sharon Van Etten and Lana Del Rey gone full country and you’ll see it on many year-end lists in six months’ time. Probably not on mine, since I appreciate the vibe but was hoping for more hooks. (7)

FRANK SINATRA – Watertown
A Sinatra album unlike any other, this 1970 oddity sold poorly, almost killed his career, and remained forgotten for decades – it’s a totally depressing concept album about the loss and desperation of one man, created in collaboration with members of rock band The Four Seasons, and this new remaster should set the record straight: It’s actually really good! (8)

WILCO – Cruel Country

Their most “country” record in 25 years but it’s not particularly cruel, as a matter of fact it’s gentle and beautiful. Including the two saddest songs of all time, “The Universe” and “Many Worlds”. (8)

Wednesday, 18 May 2022

Short Attention Span Record Reviews, May 2022 Vol. II


THE AMERICANS – Stand True

Never before has a band name been more in line with what that band actually sounds like – The Americans combine psychedelia, folk, and meat & potatoes heartland rock into one very neat package that is 100% American. (8)

THE BLACK KEYS – Dropout Boogie

Sticks to their tried and tested blues-based arena rock formula. (7)

HALESTORM – Back From The Dead

The songwriting’s OK but not spectacular, sort of like a poor man’s Disturbed. But damn, this girl’s voice is so powerful it should’ve been banned by the Geneva Convention. (7)

IBEYI – Spell 31

Afro-Cuban/French twin sisters live up to expectations of their multicultural background on new album, a mesmerizing, globetrotting collection of minimalistic soul/electronica/hip-hop/trip-hop tunes (plus a Black Flag cover!) featuring their unique close harmony singing. (8)

KENDRICK LAMAR – Mr. Morale & The Big Steppers

A divisive album by the world’s best rapper, it focuses on trauma and recovery from a very personal perspective. I think it’s great. (8)

LYLE LOVETT – 12th Of June

There’s very little resembling country here, if you always thought of Lovett as a country artist but hadn’t actually listened to any of his stuff. This is more of a big band jazz/swing thing, and a highly enjoyable one at that too. (8)

KEVIN MORBY – This Is A Photograph

Why haven’t I heard this guy’s work earlier? What have I been missing out on? This is a fantastic album of Dylan-esque (both in sound and in quality) songs, epic in scope and vision, that I just can’t stop listening to. (9)

MOTOR SISTER – Get Off

Supergroup featuring Scott Ian, Joey Vera and John Tempesta but the real stars here are the two lesser-known band members, co-vocalists Jim Wilson (from the excellent, criminally underrated Mother Superior) and Pearl Aday (Ian’s wife, Meat Loaf’s daughter), singing their balls/ovaries off some really great no bullshit hard rockin’ stuff. (8)

JO QUAIL – The Cartographer

Roadburn Festival-commissioned composition in 5 movements by electric cellist finds the perfect balance between Igor Stravinsky and Sunn O))). (8)

THE SMILE – A Light for Attracting Attention

Honestly, I don’t understand why this is not a Radiohead album – Thom Yorke and Jonny Greenwood are 2/3’s of the band and it sounds just like Radiohead too. Not “The Bends”/”OK Computer” Radiohead unfortunately, more “Hail To the Thief”/”In Rainbows” Radiohead, but still. (8)

SHARON VAN ETTEN – We've Been Going About This All Wrong

A truly beautiful album by Van Etten – smart pop songs that are personal and at the same universal, with an epic production. (8)

Saturday, 30 April 2022

Short Attention Span Record Reviews, May 2022

THE LOUDER STUFF

AUDREY HORNE – Devil's Bell

They always sounded like a poppier Iron Maiden, but this time the NWOBHM flavor is a bit stronger. (7)

UDO DIRKSCHNEIDER – My Way

Look, we metalheads still love Udo, but we love him the same way we love the 14-year-old family dog we grew up with who’s now half blind, half deaf, and limping. Listening to him attempting to bark covers of songs we know from powerhouse vocalists like John Lawton, Tina Turner, Dio, Plant, Meine, Halford, Mercury, and Sinatra is entertaining but at the same time a bit sad. (6)

PRIMUS – Conspiranoid

This 3-song EP is prime Primus (sorry). (8)

RAMMSTEIN – Zeit

With a slightly different track sequence the return of the Teutonic Industrial Metal Giants could’ve been Album Of The Year, since the three opening tracks are also probably the weakest on the record and first impressions count. But the next eight songs will kick your ass extremely hard. (8)

RONNIE ROMERO – Raised On Radio

He just pulled a Jorn Lande – a covers album featuring hard rock hits from the 70’s and 80’s. His voice is a bit better than Udo’s. (7)


THE OTHER STUFF

3rd SECRET – 3rd Secret

It doesn’t sound at all like what you’d expect a band produced by Jack Endino and featuring Krist Novoselic, Matt Cameron, and Kim Thayil to sound like. Too quiet. (7)

RYAN ADAMS – Romeo & Juliet

Fourth album in 16 months coming just three weeks after the last one must be some sort of record. He says this is his “summertime” album and it certainly sounds more summer-y (i.e., jangly) than “Chris”. (7)

BLACKBERRY SMOKE – Stoned

An album of Rolling Stones covers mainly from the Sticky Fingers/Exile On Main St. era, a limited red vinyl release for Record Store Day from the world’s greatest living southern rock band. (8)

MIRANDA LAMBERT – Palomino

One of the best country-pop (or pop-country) albums of the year by the Queen of the genre. (8)

WILLIE NELSON – A Beautiful Time

May he live forever, releasing touching and funny country albums like this one every few months. (7)

OLD CROW MEDICINE SHOW – Paint This Town

It’s impossible not to like this album of mostly uptempo bluegrass originals played with virtuosity and gusto. (8)

OUMOU SANGARÉ – Timbuktu

Western African artist and feminist icon blends traditional music from Mali with American rock/blues/pop influences and the results are spectacular. (8)

AARON SKILES – Wreckage From The Fire

Fans of Drive-By Truckers will love this – not only it sounds quite a lot like DBT’s best moments, but it features a couple of DBTs as well (bassist Matt Patton co-wrote the album with Skiles, keyboardist Jay Gonzalez also plays). (8)

SPIRITUALIZED – Everything Was Beautiful

Another drug-fueled fever dream like the Stooges and the Stones jamming with a gospel choir on Librium, this is the closest they’ll ever get to “Ladies And Gentlemen We Are Floating In Space” (their masterpiece). (8)