Gypsy Punks: Underdog World Strike

Όταν ο γιος μου ήταν 4 χρονών, το αγαπημένο του συγκρότημα ήταν οι Gogol Bordello. Δεν είχε διστάσει μάλιστα να το ανακοινώσει στη Διευθύντρια του χάϊ ιδιωτικού σχολείου με την οποία είχαμε ραντεβού για να αποφασίσουμε αν θα τον εγγράψουμε στο νηπιαγωγείο εκεί: "Καλημέρα κύριε και κυρία Κ.", μας είχε υποδεχθεί η ευγενέστατη εκπαιδευτικός. "Κι εσένα νεαρέ, πώς σε λένε;".

"Με λένε Νικόλα και μου αρέσουν οι Γκόγκολ Μπορντέλο", ήταν η απάντηση του τετράχρονου. Τον γράψαμε σε άλλο σχολείο.

Έχω μια εξομολόγηση να κάνω. Παρά το ότι, υποτίθεται, έχω "αυτί" για νέες μπάντες, όταν πρωτάκουσα Gogol Bordello το 1999 δε μου είχαν κάνει την παραμικρή εντύπωση. Η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού τους "Start Wearing Purple", από το ντεμπούτο τους, συμπεριλαμβανόταν σε CD-συλλογή του Αμερικανικού περιοδικού CMJ New Music Monthly, του οποίου τότε ήμουν συνδρομητής, αλλά πέρασε και δεν ακούμπησε. Έπρεπε να περάσουν 3 χρόνια για να φτάσουμε στην κυκλοφορία του δεύτερου album τους, "Multi Kontra Culti Vs. Irony", για να αντιληφθώ ότι εδώ έχουμε θέμα, κάτι εντελώς καινούργιο, ένα αυθεντικό πάντρεμα τσιγγάνικης παράδοσης και punk νοοτροπίας, και να αρχίσω την προπαγάνδα. "Βάλε αυτό", είπα στον Κ. αντί για καλησπέρα δίνοντάς του το "Multi Kontra..." όταν μπήκα στο αμάξι του ένα βράδυ του 2002 για να πάμε να δούμε την παράσταση των Τiger Lillies. "Αφού σου αρέσει το τσίρκο, θα ξετρελλαθείς μ' αυτούς". Ο Κ. απρόθυμα παραδέχθηκε ότι είναι καλοί, δεν είχε ξετρελλαθεί όμως, σε αντίθεση με τη φίλη του που είχε ενθουσιαστεί. Το είχαν αυτό οι Gogol από μικροί, άρεσαν στα κορίτσια.

Άλλα τρία χρόνια αργότερα όμως, ακόμα και ο Κ. δήλωνε πλέον οπαδός των Gogol Bordello. Χάρη στο "Gypsy Punks", το album τους του 2005 το οποίο έφερε την Ανατολικοευρωπαϊκή gypsy punk επανάσταση στην Υφήλιο, μεταμόρφωσε τον Eugene Hutz με τη τσιγκελωτή μουστάκα του στον πιο απροσδόκητο pop star όλων των εποχών και άρεσε σε όλους. ΟΛΟΥΣ, όμως: Για ένα φεγγάρι άκουγες Gogol Bordello παντού, στο ραδιόφωνο των playlists, στα σπιτικά πάρτι, στα μπαρ στο Γκάζι, σε ροκάδικα, σε χιπστεράδικα, σε καφετέριες, παντού λέμε.

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχθούμε πως ολόκληρη η μετέπειτα καριέρα των Gogol Bordello χτίστηκε πάνω στο "Gypsy Punks". Παρόλο που από τότε έβγαλαν άλλα 3 albums στα Αγγλικά κι ένα στα Ρωσικά, ακόμα και σήμερα το συναυλιακό τους set έχει για ραχοκοκκαλιά τα τραγούδια αυτού του δίσκου. Και δικαίως. Ακολουθούν 10 ακλόνητα επιχειρήματα που αποδεικνύουν ότι το "Gypsy Punks" είναι το καλύτερο album όλων των εποχών:

1. "Ι Would Never Want To Be Young Again": Τραγούδι που πάντα με κάνει να θέλω να σπάσω κάτι. Ή να δείρω κάποιον.

2. Στο "60 Revolutions" έχουν μια γέφυρα όπου δανείζονται το riff του "Angel Of Death" των Slayer. Άρα έχουν εξαιρετικό γούστο.

3. Το "Dogs Were Barking" είναι σαν καλή ταινία του Κουστουρίτσα, αλλά με ακόμα πιο πολλή πλάκα.

4. Προσέξτε του στίχους στο "Oh No". Με τα σπαστά, άνευ άρθρων Αγγλικά του Ουκρανού Hutz, και με το background του ως μετανάστης πάνκης στις φτωχογειτονειές μιας μεγαλούπολης του Δυτικού κόσμου, κι ενώ διανύουμε τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, το τραγούδι αποκτά ιδιαίτερο νόημα:

Sometimes when facing common trouble
When whole town is screwed
We become actually human
Act like Prometheus would
Suddenly there is more humor
And a party tabor style
People ringing one another
"Yo man, how was your blackout?"
Suddenly there is more music
Made with buckets in the park
Girls are dancing with the flashlights
I got only one guitar
And you see brothers and sisters
All engaged in sport of help
Making merry out of nothing
Like in refugee camp

Oh yeah, oh no, it doesn't have to be so
It is possible anytime, anywhere
Even without any dough
Oh yeah, oh no, it doesn't have to be so
Forces of the creative mind are unstoppable!

5. Η επανεκτέλεση του "Start Wearing Purple" εδώ είναι καλύτερη από την πρώτη εκτέλεση, πράγμα σπανιότατο.

6. "Think Locally, Fuck Globally": Η καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσε να δώσει κάποιος.

7. Η εισαγωγή του "Underdog World Strike" είναι ό,τι πιο επικό έχει ηχογραφηθεί ποτέ από την εποχή των Εmerson Lake & Palmer.

8. "Illumination": Απλώς αριστούργημα.

9. Η παραγωγή του Steve Albini είναι η καλύτερη, πιο ισορροπημένη που είχαν ποτέ οι Gogol Bordello, δεν χαντακώνει το punk στοιχείο του χαρακτήρα τους προκειμένου να αναδειχθεί ο multi-culti χαβαλές.

10. Η επιτυχία αυτού του album άνοιξε το δρόμο για δεκάδες άλλα φανταστικά συγκροτήματα, από τους Kultur Shock μέχρι τους Golem, ώστε να ακουστούν από ένα ευρύτερο κοινό.

Το νέο album των Gogol Bordello, "Pura Vida Conspiracy", κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Κι ενώ κατά βάθος ξέρω ότι ποτέ δεν θα καταφέρουν να ξεπεράσουν το "Gypsy Punks", εννοείται πως θα συνεχίσω να αγοράζω τους δίσκους τους. Το χρωστάω στον Eugene, το ίδιο και ο πάλαι ποτέ τετράχρονος.